KASIM
Kasım sen gelince hüzün çöker içime
Öfkemi haykırmak istiyorum yüzüne
Sen aldın bizden:
Ulu Önderimizi. Mavi gözlümüzü
Sana kırgınım gelişinle kederliyim.
Hep duman ve sis içinde kal böyle
Son baharın son gülüydün, lakin
Sen bizim gülüşümüzü çaldın
Sabahlarıma güneş olup doğsan da
Son gülleri kapımda açtırsan da
Sana kırgınım, gelişinle üzgün ve kederliyim
Gel barışalım dersen eğer; Geri ver Atamı
Yaz sıcaklığında karşılıyayım seni.
Bak kuşlarda sana küskün:
Ağaçlar bükmüş boynunu.
Yaprak döküyorlar üzüntüden
Değirmiydi bu kadar?
Bir ulusu kendine küstürmeye.
Bütün dünya ağladı Atamıza.
Bir sen insafa gelmedin be Kasım…
Sen yine bildiğin gibi es savur.
Bil ki sana dargın, sana küskünüm.
Sen ayırdın bizleri Cihan Güneşi Atamız dan
Senden önceki aylar karşıladılar gururla
Sen Kasım sen 10 gün müsaade ettin.
Söyle nasıl seveyim seni?
Seninle hiç yıldızımız barışmadı.
O günden beri. Hep yastayım.
Matemler yağdırdın gönlümüze
Atatürk’ümüzü teslim ettin ölüme
Bir ulus öksüz kaldı. Ağlıyor yıllardır.
Bütün sevinçleri sildin aldın ey Kasım.
İşte biz o gün tek yürek olup ayağa kalktık.
Sen Atamızın bedenini almış olabilirsin
Lakin: O yüce fikirleri, açtığı aydınlık yol
Rehberimiz. Hedefimiz;
Baki olan, beden değil, fikirlerdir.
Atamız İlelebet bizimle. Aramızda hep yaşayacak.
Sen nankörlüğünle kal ey Kasım
Atam, sen yerinde rahat uyu
Bu gün yasını değil, gururunu yaşıyoruz
Yas ölüler içindir. Sen Bir ulusun gönlünde yaşıyorsun
Emanetin çok sevdiğin gençlerin emin ellerinde
Aydınlattığın yolda ilerlemekte.
10.11.2021.E.Ş..